Το νησι

Την στιγμη που ο χειμωνας αρχιζει να μπαινει για τα καλα (επιτελους!), εγω αποφασισα να γραψω για το καλοκαιρι.

Υπαρχει μια κοινοτητα εκει στην Ικαρια* (τονος στην ληγουσα) λοιπον.. Το νησι ειναι μαγικο και μαγευτικο. Ειναι η προκαταληψη και η περιεργεια που εχεις μπαινοντας στο καραβι, επειδη "τοσα εχεις ακουσει πια για την Ικαρια"..? ειναι το παραξενο αλλα φιλοξενο και "ζεστο" λιμανι του Ευδηλου που δε σου δινει την πρωτη εικονα του νησιου που φανταζοσουν..? ειναι αυτο το σεληνιακο και επιβλητικο (μεσα απο την απλοτητα του) τοπιο με τις τεραστιες πετρες καθε σχηματος..? ειναι οι δρομοι και οι γκρεμοι που σου κοβουν κυριολεκτικα την ανασα και σου θυμιζουν σε καθε στροφη ποσο μικρος εισαι μπροστα στην απεραντοσυνη του πελαγους (αν και προτιμουσα να κοιταζω μονο στον δρομο!)..?

'Η μηπως ειναι η ηρεμια των ανθρωπων και του χωριου, μια ηρεμια που την ενιωθες ακομα και στο πανηγυρι, μια ηρεμια γεματη ενεργεια! Μαλλον ειναι ολα τα παραπανω, και αν δεν εκανα μια ελαχιστη αναφορα θα ημουν αχαριστος καθως νιωθω οτι πηρα μονο καλα πραγματα απο αυτο το ταξιδι.

Αντιθετα για την Σκιαθο, η αισθηση που εχω ειναι οτι μονο εδωσα (και πολλα μαλιστα :p) οποτε δεν περιγραφω αλλο!

*Ο στιχος ειναι ενος Ικαριωτη μουσικου που μας εκανε παρεα ενα βραδυ με την κιθαρα του και τους ικαριωτικους ρυθμους!

Καλοκαιρινο αρωμα

Κι εγω, μετα απο μια μεγαλη απουσια, θα περιμενα το επομενο ποστ μου να μην εχει ενα τοσο κλισε τιτλο.... αλλα.. φευ! (παυση - παντα ηθελα να χρησιμοποιησω αυτη τη λεξη στο μπλογκ, οποτε παρολο που δεν ταιριαζει και πολυ, θα μου την επιτρεψεις αγαπητε αναγνωστη! πως προφερεται αραγε ??)

Αλλα λοιπον.. ειναι η πρωτη φορα μετα απο πολλα χρονια που νομιζω οτι μυριζω αυτο το αρωμα, και επειδη μου κανει εντυπωση κανω και μια αναρτηση για παρτη του! Το καλοκαιρι ΔΕΝ ειναι η εποχη μου, ομως το φετινο το εχω συμπαθησει, και ακομα δεν εχω παει για "τα μπανια μου"!

"Μπραβο σου", θα μου πεις αγαπητε αναγνωστη, και θα χειροκροτησεις βαριεστημενα που βρηκα την οσφρηση μου! Εγω ομως, ως ο πιο καλοπροαιρετος ανθρωπος του κοσμου, αντι να απαντησω και παλι με το φευ! (ηδη παντως μεχρι να γραψω το ποστ μου εχει κολλησει και το λεω συνεχεια!), θα σε ρωτησω τι μυρωδια εχει το δικο σου καλοκαιρι? :->

Ενα ξεσκονισμα

Αν και σ ενα κλειστο σπιτι, δεν μπαινει τοσο σκονη..και αν μπαινει, δεν φαινεται στο σκοταδι.
Ομως, αγαπητε αναγνωστη, δεν θα ηταν σωστο να αφησω στην τυχη του αυτο το blog! Εχει παιξει τον δικο του ρολο, και ειναι στην λιστα με τα υλικα (ή και..ψηφιακα!) πραγματακια μου, που δεν εγκαταλειπω γιατι θεωρω οτι εχουν "ψυχη".
Τωρα ειναι αδειο, και το συναισθημα ειναι αυτο που εχεις οταν ξαναπερνας μονος σου απο τα μερη που το προηγουμενο βραδυ εζησες κατι ξεχωριστο.

Πφφφφ παλι σοβαρεψα..:-S

32

Και...καηκα.

Καθε χρονο τετοια μερα περιμενω -οχι με ιδιαιτερη χαρα οπως καταλαβαινεις- να νιωσω μεγαλος (εχω συμπερανει οτι δεν ειναι κατι που ερχεται σταδιακα, γιατι θα ειχε ξεκινησει, αρα μαλλον ερχεται μια μερα και σε χτυπαει στο δοξα πατρι).

Την βγαλαμε και φετος ομως, οποτε ας μεινουμε στο σωστο κλιμα!

Tsaf

Υπαρχουν στιγμες που κρατανε συνηθως λιγα δευτερολεπτα, στη διαρκεια των οποιων αισθανεσαι οτι εισαι βασιλιας. Και μετα καταλαβαινεις οτι εγινε μαλ… οχι, δεν το λεω γιατι αυτο το μπλογκ εχει επιπεδο

Πχ λιγες μερες πριν, εκλεισα δυνατα το πορτακι στον φουρνο μου και τσαφ, σκοτεινιασε ολο το σπιτι, μουσικη παπαλα, υπολογιστες νεκροι, σκοταδι. Σκεφτηκα ποσο γαματος ειμαι, με μια κινηση μου επεσε το ρευμα σ ολο το Ν. Κοσμο!

Μετα βεβαια καταλαβα οτι ολος ο Ν.Κοσμος ηταν φωτισμενος, ο γενικος μου κατεβασμενος και ο φουρνος… καμμενος.

'Η πριν χρονια, οταν σ ενα μπαρ μου χαμογελασε μια κοπελα την οποια ειχα ερωτευθει εν μια νυκτι (εξ οψεως μονο, σοβαρα πραγματα, οχι βλακειες), αλλα που, αυτη χαμογελουσε σε αλλον.

'Η πριν λιγο, που καταλαβα οτι το ποστ αυτο για τις στιγμες βγηκε χειροτερο απ οτι φανταζομουν.

Αποριες Παρασκευης…. για πες κι εσυ

Hi και σε σενα!

Ειχε καιρο να με χαιρετησει και με θυμηθηκε τα ξημερωματα!

2 ωρες και αρκετες μοναδες μετα, i was still high..

Με εκανε να απορησω με τον εαυτο μου, γιατι καποια χρονια πριν, ημουν στα "χαι μου" για αρκετους μηνες νον-στοπ και αναρωτιεμαι πως το αντεχα.. Τελικα αντεχουμε πολλα περισσοτερα απ οσα νομιζουμε?

Addictions

Με γοητευουν οι εξαρτησεις (οχι μονο οι δικες μου, γενικα σαν εννοια). Νομιζω οτι και η προσπαθεια να τις ξεπερασω, θα μου γινοταν εξαρτηση. Απο την αλλη, θελω πληρη ελεγχο (μηπως ειναι και αυτο μια εξαρτηση?). Απορω πως συνδυαζονται αυτα τα δυο και δεν εχω διχαστει ακομα..

Οποιος εχει πανω απο 3 εξαρτησεις να σηκωσει το χερι

Σταθερη τροχια

Στις περιπλανησεις μου στα γερμανικα εδαφη, τις περισσοτερες μετακινησεις τις εκανα με το τρενο.

Οταν δεν εχεις πολυ χρονο στην διαθεση σου και εχεις να αλλαξεις πολλα τρενα, τρεχεις απο αποβαθρα σε αποβαθρα. Οταν τρεχεις και δεν εισαι σιγουρος για το ποιο τρενο πρεπει να παρεις (και οταν υπαρχουν πολλεεες επιλογες), πολυ συχνα μπαινεις σε λαθος τρενο! Οταν μπαινεις σε λαθος τρενο, μερικες φορες δεν κατεβαινεις γιατι εχεις μπει μολις ακριβως εχει ξεκινησει και χαζογελας με τους υπολοιπους περηφανος γιατι προλαβες να μπεις (που να ξερες!). Μερικες φορες, αν εισαι και πολυ…ατυχος, μπαινεις καταλαθος σε intercity express και πληρωνεις και προστιμο (αλλα φτανεις γρηγορα στον προορισμο σου εεε, ρεστος αλλα κυριος!).

Αυτο που επιβεβαιωθηκε για μια ακομα φορα ειναι ποσο μου αρεσουν τα τρενα και οι σταθμοι. Εσεις πως πατε εκει που θελετε να φτασετε?

Trip

Το μυαλο και οι σκεψεις ειναι σκορπισμενες εδω κι εκει και δεν μαζευονται με τιποτα.
Πολυ μακρια, σε καποιο λιμανι ή σε καποιο νησι, πολυ κοντα, στον δρομο κατω απ το σπιτι, σε καποιο μπαρ,καποιο βραδυ ή στην διπλανη γειτονια.

Οποτε τις αφηνω σκορπιες, αφηνω και το μυαλο να τριγυριζει στους δρομους της πολης, και παιρνω το σωμα για ανανεωση.

The way to succeed is...

Αυτοπειθαρχια, συστηματικη δουλεια, επιμονη (και υπομονη), ποσοτητα

VS

επικεντρωμενη προσπαθεια, πληρης αξιοποιηση της αντιληψης, (αρκετη τεμπελια), ποιοτητα, και φυσικα.. ακατεργαστη φυσικη ευφυια!