Εχουμε και λεμε... Παρασκευη απογευμα ειπα να ξαπλωσω να κοιμηθω για να αντεξω για το βραδυ. Να σημειωσω οτι σπανια κοιμαμαι μεσημερι ή απογευμα, αντε να το χω κανει 5-6 φορες στην ενηλικη ζωη μου. Οσο και αν νυσταζω. Και το αποφευγω για πολλους λογους, ο κυριοτερος ειναι οτι ξυπναω παντα με ενα κεφαλι τουμπανο και περιφερομαι σαν ζομπι για 2 μερες μετα. Ο δευτερος ειναι οτι στανταρ θα ξυπνησω στο ενδιαμεσο και θα νομιζω οτι ειναι πρωι. Και φυσικα το ιδιο επαθα και τωρα εις διπλουν, την 1η ξυπναω, βλεπω οτι ειναι 7 και κατι, ΠΕΤΑΓΟΜΑΙ πανω ετοιμος να φτιαξω τον πρωινο καφε...*doing*, την 2η ξυπναω, βλεπω οτι ειναι νυχτα και σκεφτομαι, ωραια ακομα να ξημερωσει εχω ακομα υπνο..
Αφου τελικα τα καταφερα, συνειδητοποιησα τι μερα και τι ωρα ειναι, και αφου πηρα την δοση καφεινης, ξεκινησα για εξω... Με εναν φιλο και μια ασχετη παρεα, ειχα δεσμευθει να παω στην ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ. Γνωστο liv-αδικο, στη Βουλιαγμενης πλεον. Εγω δεν ειχα παει σε αυτο, ειχα παει σε μια αρχιτεκτονικη στα ιλισια προσφατα προσπαθωντας ματαια να ξανανιωσω φοιτητης, αλλα το μονο που ενιωσα τελικα ηταν πολυ κρυο μιας και δεν ειχαν αναψει και την θερμανση, κοτζαμ μαγαζι! Εμαθα επισης οτι το μαγαζι στα ιλισια ουδεμια σχεση εχει με την original αρχιτεκτονικη, ευτυχως και σε οτι αφορα την θερμανση του χωρου..
Ροκακια, ελληνικα και ξενα, κυριως παλια, λιγα εντεχνα (ευτυχως) αστειακια.. Για να πω την αληθεια αυτο το σταδιο το περασα αλλα...το αφησα πισω. Δεν με χαλασε βεβαια γιατι το κλιμα ηταν αρκετα ζεστο, η μπαντα ειχε καλη επαφη με το κοινο, το ουισκι ηταν ακριβως μπροστα μου και αλλα τετοια καλα... Εντυπωση μου εκανε ενας τυπακος που τραγουδουσε, ειχε ιδια φωνη (ολοιδια λεμε ομως) με του αλκ. ιωαννιδη.Και ετσι φτανει το αμαρτωλο σαββατο... Ηξερα απο πριν τι θα ακολουθησει αλλα ομολογω οτι στο τελος μου επεσε βαρυ. Γενεθλια λοιπον η κολλητη απο το μεταπτυχιακο, και μαντεψε-που-θα-σας-παω να διασκεδασετε...! Pista live, oh yes... Με τις πιστες δεν εχω προβλημα.. γιατι ετσι κι αλλιως δε πηγαινω :P Αλλα οποτε παω με καλη παρεα το γυρναω εντελως στο χαβαλε και καπως παλευεται η ολη φαση.. Παμε λοιπον στην CARAMELA
, ενα Β' διαλογης σκυλαδικο στη Συγγρου. Οι κεντρικοι (καλα την λεω την λεξη?) τραγουδιστες ειναι παντελως αγνωστοι σε μενα, τον εναν δεν τον θυμαμαι καν, η αοιδος εχει το φοβερο ονομα ΘΕΛΞΗ.. στο μαγαζι να μην πεφτει καρφιτσα, στην αρχη να ειναι οι super agnostoi μικρο-τραγουδιστες με τα ασχετα κομματια και διασκευες, τοσες πολλες λουλουδουδες που να κινουνται συνεχεια, αυτο δεν το ειχα ξαναδει, ετσι ειναι παντου? Το παιρνω λοιπον αναγκαστικα στον χαβαλε, κουβεντουλα, κλπ, ηταν και αστειο το θεαμα στη σκηνη πως να το κανουμε :P βγαινει μετα απο λιγο και ο ξανθος αγγελος με το φοβερο ονομα... wow.. το ομολογω, την χαζευα..Απο κει και περα δε θυμαμαι και πολλα πραγματα, βγηκε και ο φιρμας, και για 2 ωρες ολοι ηταν μεσα στο κεφι και την τρελη χαρα.. απορω δηλαδη.. εγω πλεον δεν ακουγα μουσικη η κατι αλλο ωραιο.. ακουγα φασαρια. Και επειδη η κατασταση εφτανε στο απροχωρητο χαιρετησα και την εκανα με ελαφρα... το κρεβατι παραδεισος μετα :)

Κι εκτοτε χαλαρα πραγματα.. ερχεται η αδεια μουυυυ....cheers :D






