Υπαρχουν στιγμες που κρατανε συνηθως λιγα δευτερολεπτα, στη διαρκεια των οποιων αισθανεσαι οτι εισαι βασιλιας. Και μετα καταλαβαινεις οτι εγινε μαλ… οχι, δεν το λεω γιατι αυτο το μπλογκ εχει επιπεδο
Πχ λιγες μερες πριν, εκλεισα δυνατα το πορτακι στον φουρνο μου και τσαφ, σκοτεινιασε ολο το σπιτι, μουσικη παπαλα, υπολογιστες νεκροι, σκοταδι. Σκεφτηκα ποσο γαματος ειμαι, με μια κινηση μου επεσε το ρευμα σ ολο το Ν. Κοσμο!
Μετα βεβαια καταλαβα οτι ολος ο Ν.Κοσμος ηταν φωτισμενος, ο γενικος μου κατεβασμενος και ο φουρνος… καμμενος.
'Η πριν χρονια, οταν σ ενα μπαρ μου χαμογελασε μια κοπελα την οποια ειχα ερωτευθει εν μια νυκτι (εξ οψεως μονο, σοβαρα πραγματα, οχι βλακειες), αλλα που, αυτη χαμογελουσε σε αλλον.
'Η πριν λιγο, που καταλαβα οτι το ποστ αυτο για τις στιγμες βγηκε χειροτερο απ οτι φανταζομουν.
Αποριες Παρασκευης…. για πες κι εσυ
6 comments:
Όσον αφορά το ρεύμα,
έπεσες στον κατάλληλο...
Όσον αφορά τα άλλα.....χαχαχαχαααχαχαχαχχαχαχαχ!!!
Να ξέρεις πάντως,δεν είσαι ο μοναδικός....
Και μένα μου έτυχε να με καρφώνει κάποια με το βλέμμα της και αυτή να κοιτάζει αλλού!!! (Αλλήθωρη)
Κάποια άλλη να χαιρετά τον από πίσω μου και γω να νομίζω εμένα....(Βλαμμένη)
Αλλά η μεγαλύτερη απορία μου σήμερα,ήταν η απάντηση σε μία ερώτηση που μου έκανε κάποια....
Πως λέγεται το προφυλακτικό που φοράει ένας παππούς;;;
ΠΑΠΟΥΤΣΟΘΗΚΗ!!!!!!
Καλό ξημέρωμα!!!
Χα και γαμώ τις στιγμές, κάτσε να θυμηθώ....
Ναι μια φορά που ήμουν άρρωστη και δε μύριζα, μ πήρε ο ύπνος δεν άκουσα το καμπανάκι του φούρνου και καρβούνιασα κάτι πατάτες...
Μια άλλη που ξέχασα το μάτι ανοιχτό και το σκέπασα κιόλας με το τραπεζομαντηλάκι το οποίο πήρε φωτιά και έτρεχα πανικόβλητη.
Πολλές ακόμα που παραμυθιάστικα πως βρήκα τον έρωτα της ζωής μου, αλλά τελικά δεν ήταν.
Χα και μια φορά που αποφάσισα να χτίσω κανονικά με μπετό, και έλεγα πόσο γαμάτη είμαι κάνω και αυτό, ε την επόμενη μέρα είχα πυρετό.
Και άλλες 2 πιο χαρντ...
Μια στο νοσοκομείο, την επόμενη μέρα της εισαγωγής που πίστευα ότι μπορώ να σηκωθώ και να πάω τουαλέτα, αλλά στα 3 βήματα σωριάστηκα.
Άλλη μια του Άρη(ο σκύλος μου) που μόλις ξύπνησε από τη νάρκωση περήφανα σηκώθηκε για να έρθει κοντά μου και με κλάματα κατέληξε ξανά στο πάτωμα.
Και μια τελευταία πόσο χάλια βγήκε τελικά αυτό το σχόλιο.
Τελικά αυτές οι στιγμές είναι πολύ αστείες, εκεί καταλήγω:)
jtv, γιααααα ελα εδω και πες μου για το ρευμα.. τι πρεπει να κανω τωρα??
Τελικα σε ολους μας εχει τυχει να νομιζουμε οτι μας κοιτανε..
Την παπουτσοθηκη δεν την σχολιαζω..χαχαχαχα
Μυρτω, χαχαχαχαχα ενταξει δε σε φτανω με τιποτα εσενα.. και φυσικα το σχολιο σου δεν ειναι μια απο αυτες τις στιγμες!
Νομιζω οτι πρεπει να μετακομισεις σε αλλο προάστειο , σε μας ΔΩΠΑΝΩ δεν πεφτουν οι ασφάλειες
...tsouf ;)
Tsif...ακομα να φτιαξω το φουρνο
Post a Comment