Αν και σ ενα κλειστο σπιτι, δεν μπαινει τοσο σκονη..και αν μπαινει, δεν φαινεται στο σκοταδι.
Ομως, αγαπητε αναγνωστη, δεν θα ηταν σωστο να αφησω στην τυχη του αυτο το blog! Εχει παιξει τον δικο του ρολο, και ειναι στην λιστα με τα υλικα (ή και..ψηφιακα!) πραγματακια μου, που δεν εγκαταλειπω γιατι θεωρω οτι εχουν "ψυχη".
Τωρα ειναι αδειο, και το συναισθημα ειναι αυτο που εχεις οταν ξαναπερνας μονος σου απο τα μερη που το προηγουμενο βραδυ εζησες κατι ξεχωριστο.
Πφφφφ παλι σοβαρεψα..:-S
3 comments:
Ωραία μετέφερες το συναίσθημα...
Πιάσε σφουγγαρίστρες και ξεσκονόπανα και μη ξεχάσεις να ανοίξεις τα παράθυρα να μπει και λίγος αέρας βρε παιδί μου!
Ελπίζω να είσαι καλά:)
Λιγο με τις δουλειες δεν τα παω καλα.. μαλλον θα ανοιξω τερμα τα παραθυρα να τα παρει ολα ο αερας :P
βρε συ
κι εδώ δουλειές κάνεις?????
χαχαχα
μα τι προκομμένο παιδί
και μην ανοίγεις τέρμα..
θα πάρει και τα μυαλά σου ο αέρας και δεν έχεις και πολλά περιθώρια
χιχιχιχιχι...
ΜΗ και σταματήσεις πάλι να γράφεις θα σε σκοτώσω :)
σσσσσσσσσσσσσσσμουτς
Post a Comment