Φανταστικες συζητησεις

- Λοιπον Σπυρο, θελω να μου πεις τι πηγε λαθος.
- Τι να γινει Γιαννη, προχωρησαμε στην λυση που ειχες προτεινει οταν συζητουσαμε απο κοινου, και τον ηπιαμε
- Ειχα προτεινει ΕΓΩ αυτη την λυση? Δεν το θυμαμαι! Αποκλειεται
- Ελα ρε Γιαννη τωρα, θα με τρελανεις? Εδω δεν ειμασταν (στις ιδιες αυτες καρεκλες, σαν να ηταν χτεςςςς) με τον Δημητρη και το κατασκευαστικο και το αποφασισαμε?
- ΕΓΩ δεν υπαρχει περιπτωση να ειπα τετοιο πραγμα, ΜΟΝΟ ΑΝ μου ειπες ΕΣΥ οτι εχεις εξαντλησει ολες τις λυσεις και μου εφερες αυτη ως καταλληλη
- Μα εσυ..
- Αν δεν εχεις καποιο email και μου λες οτι στο ειπα προφορικα, πως να το δεχτω?
(ο Σπυρος σηκωνεται, γυριζει, προχωραει προς την ανοιχτη πορτα του γραφειου.. την κλεινει και στεκεται 3 δευτερολεπτα ετσι χαμογελωντας)
- Γιαννη Γιαννη.. Γιαννη.. τς τς τς.. Τι θα κανουμε με σενα, μου λες.. αχχχ..
- Δεν καταλαβα.. τι εννοεις..
- Ξερω, ειναι και πρωι και η Ελενη δεν σου χει φερει και τον καφε ακομα αλλα.. πραγματικα σκεψου λιγο.. προσπαθησε..
- Ακου να δεις Σπυρο..
- Εσυ ακου να δεις Γιαννη. Η κατασταση στο τμημα εχει φτασει στο απροχωρητο και για ολα αυτα μοναδικος υπευθυνος εισαι ΕΣΥ. Δηλαδη εισαι manager.. ελεος, helloooo??
- Ακριβως επειδη ειμαι ο manager (σου)..
- Τωρα τωρα τωρα Γιαννη.. (Now now now John..) Ασε εμενα να κανω το μιλητο (let me do the talking).. Πες μου.. τι συμβαινει? Ξερεις οτι ολοι εδω σε μισουν και αυτο πραγματικα δεν ωφελει κανεναν.. Εγω θα σε βοηθησω..
- ..Με μισουν..ολοι? ολοι...??
- Ενταξει Γιαννη, μην κανεις ετσι, σιγουρα μπορει να γινει και χειροτερο.. Αλλα πες σε μενα.. εχεις προβληματα ετσι? Τι εχεις αρχισει να παιρνεις?
- Εγω δεν..
- Ανοιξου Γιαννη.. αν δεν καταλαβουμε τι εχεις (για να μπορουμε να σε διωξουμε) θα καταστρεψεις την εταιρια.. Δεν θελω να σε αγχωνω αλλα.. τα χεις γ@μησει ολα.. το ξερεις αυτο..
- Σπυρο, δε φταιω εγω.. ειναι τοσα πολλα.. η Σουλα μου ειπε οτι αν δεν πετυχω εκεινη την αυξηση.. δε ξερει και αυτη τι θα κανει.. εντωμεταξυ, με τοση πολλη δουλεια.. ντρεπομαι που το λεω αλλα... κλαψ.. δεν εχω ζωη.. δεν εχω φιλους.. ευτυχως εισαι κι εσυ να τα πω.. και ακου και το αλλο..
- Ενταξει Γιαννη καταλαβα! Μη μου λες αλλα, πηγε και 9.30 και πρεπει να παω για καφε.. δε θες να μου χαλασεις και τον καφε Ε?
- Οχι..
- Λοιπον be a man και ανελαβε τις ευθυνες σου. Και μην ακουσω οτι εχεις κανει ξανα καμια μ@λ@κιουλα.. Ειναι η τελευταια σου ευκαιρια.
- Μαλιστα!
- Ετσι μπραβο (τσιμπημα στο μαγουλο και pat pat στο κεφαλι) good boy. Αν με ζητησει κανεις ανελαβε το.

Και μετα ξυπνησα :b

Hot stuff Part (ab)b

Περίληψη προηγουμένου –

Ο μόνιμα κουρασμένος ήρωας μας επιστρέφει σπίτι μετά απο μια κοπιαστική μέρα μόχθου και βιοπάλης στην ABB. Το ειδυλιακό διαμερισμά του στον 4^ο όροφο με θέα στην εκκλησία του Βατερλώ (Αγ.Παρασκεύη) - γίνεται σκηνικό μιας απίστευτου κάλους σκηνής αδεξιότητας εκ μέρους του με κατάληξη ενα αχνιστό σουφλέ στα μαλλιά της καλής του

Το σουφλέ ηταν νόστιμο παρεπιπτόντως.

Δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα γέλια του αναλογιζόμενος το σκηνικό που μόλις παίχτηκε.
Την είχε αφήσει με το σουφλέ κατακέφαλα και αυτός κατέβαινε τρέχοντας τις σκάλες αδιαφορώντας για τα οδυνηρά καψίματα στα χέρια του.

Ειχε μόλις επαναβεβαιώσει την αιτία της ατζαμοσύνης του....
Ηξερε πολύ καλά γιατί γίνονταν ολα αυτά.........................
Η αδεια που δεν είχε πάρει το καλοκαίρι του 2002 , πολύ πριν προσληφθεί απο την ΑΒΒ, είχε οδηγήσει σε μία υπερφόρτιση του δεξιού μέρους του εγκεφάλου, πράγμα που σημαινει οτι τρέμει υπερβολικά και γίνεται αδέξιος οταν η καθημερινή ευτυχία χτύπαει την πόρτα της ψυχής του..
Εκείνες τις στιγμές της ευτυχίας τον χτύπαει πάντα το ενοχικό συμπλεγμα και σκεφτεται μόνο την δουλειά.................
Γινεται τότε ο ατεγκτος γραφειοκράτης που αδιαφορεί για όλα

Ευτυχία και παπαριές .........αναλογίστηκε καθώς έβαζε μπρός το αυτοκίνητο του με κατεύθυνση το κτίριο της ABB στη Μεταμόρφωση.

......Η δουλειά κανει τους άντρες , το μυστρί, το πυλοφόρι , ο γκασμάς ......................

Τωρα έπρεπε να γυρίσει στο γραφείο ... η παραγγελία για τους πυρηνικούς αντιδραστήρες έπρεπε να μπεί στο SAP , να προγραμματιστεί , να δεσμευτούν τα αποθέματα .

Δεν μας χέζει και το σουφλέ, αν κρίνω απο τον καφέ σκατά θα ήταν και αυτό...........

***Second part, by [germanos]***

Somebody shit on me

Που παρκαρεις γμ την κοινωνια μου και την κουτσουλια μου, πανω στο φαναρι, και μας κανεις τις 3 λωριδες μια ?? @$@#$

Hot stuff

Ο ηλιος εδυε αργα.. Η θεα του ηλιοβασιλεματος απο την βεραντα του 4ου που εμεναν ηταν μαγευτικη.. Αυτη ατενιζε τα χρωματα στα συννεφα ακουμπωντας με τα δαχτυλα το κρυσταλλο.. Τον ειδε στην αδυναμη αντανακλαση στο τζαμι να ερχεται πισω της.. Την αγκαλιασε ζεστα κλεινοντας τα χερια της χωρις να μιλησει.. Κοιτουσαν και οι δυο μακρια, μεσα στην ηρεμια της σιωπης.. Ξαφνου, αυτη γυρναει, πιανει το δαχτυλο του με το χερι της χαμογελωντας και τον τραβαει, περπαταει αναλαφρα και θηλυκα, διασχιζει το σαλονι με τον μεγαλο πρασινο καναπε, περναει πλαι απ'το διαχωριστικο τοιχακι και φτανουν στην κουζινα..
''Εχω ετοιμασει καφε και θελω να τον μοιραστουμε'' του ειπε..
Σταθηκαν αντικρυστα, πολυ κοντα, και επιασαν την κουπα μαζι και οι δυο και την εφεραν αναμεσα στα προσωπα τους που ελαμπαν απο ερωτα..
Εσκυψε να δοκιμασει πρωτος.. Πινει μια μεγαλη γουλια και.... σπλαχτς!!! Ο καφες του βγηκε απ το στομα και την μυτη ψεκαζοντας το ταιρι του.. Το προσωπο της τωρα ελαμπε απο τις μικρες σταγονιτσες καφε-φουντουκι.. ''Αγαπη μου, αλατι εβαλες στον καφε??''.. Αυτη αυθορμητα τον χαστουκιζει μα γρηγορα επανερχεται.. ''Το σουφλε, να παρει ο διαολος, ζαχαρη του εβαλα και θα χει ψηθει τωρα, βγαλτο απ το φουρνο!''.. Αυτος, βαζοντας το σαγονι στη θεση του, ανοιγει βιαστικα τον φουρνο και πιανει σφιχτα το ταψι που καιει καθως το σουφλε ηθελε ψησιμο στους 200.. Την κοιταζει στα ματια σπαραχτικα για 2 δευτερολεπτα κρατωντας το ταψι, ιδρωνει και δακρυζει στιγμιαια και εχοντας μαρκαριστει για παντα με το σημα της tefal, ουρλιαζει και το πεταει ψηλα στον αερα.. Το κοιταζουν και οι δυο να διαγραφει την πορεια του και να προσγειωνεται στο κεφαλι της.. Με το μαλλι ζαχαρωμενο και α λα κρεμ στεκεται ακινητη, βγαζει το λιωμενο τυρακι απο τα αυτια της και το δοκιμαζει (ιου) και ακουει τις σκαλες..

Εδω κολλησα -κ πεινασα κιολας γμτ, ιου-, μου λειπει το φιναλε

Ευλογησον

... που λεει και ο psarianos (για οσους ακουν best 12-2)

Γυρισα σπιτι απ τη δουλεια, κουρασμενος, ταλαιπωρημενος, αξυριστος, τσαλακωμενος (αληθεια τα ρουχα μου ειναι ασιδερωτα), πεινασμενος, νυσταγμενος, κρυωμενος, εκνευρισμενος και με το ζαχαρο στο 300.

(τρενο : ο πιτσιρικος στη φωτο ειχε μπουχτισει με ολους και ολα και καθοταν με το μπουφαν ριγμενο πανω του, να μην εχω κι εγω το μπουφαν με την κουκουλα!)

Το καλο σε αυτη τη κατασταση ειναι οτι δυσκολα θα γινει χειροτερη, αν δεν εισαι αυτοκαταστροφικος φυσικα. Το μονο που χρειαζεται ειναι μια καλη ενεση, ενας καφες που τον φτιαχνεις οπως θες εσυ, μουσικη δυνατα, γεμιστα με φετα, και ο ωραιος ηλιος που εχω τωρα απεναντι μου. Η συνταγη ειναι δοκιμασμενη και σας την προτεινω (δεν συνισταται το step 1 - συνηθως). Το 4ημερο ας ειναι χαρουμενο και γελαστο! Enjoy... :) glink (astraftei to donti sto xamogelo)

Ειναι αναμεσα μας

Οταν δενκοιτας κατω

ανακαλυπτεις κι αλλους σαν εσενα.. εστω κι αν ειναι 2 διαστασεων!

Κουιζ : οποιος βρει που ακριβως βρισκονται οι σαυρουλες στις φωτο κερδιζει εναν σουπερ φρεντο κερασμενο στο σαυρομαγαζο

ΜΒΑ ΟΠΑ

Βλεπω τον αγαπημενο μου αδελφουλη να συνεχιζει να αραζει ολη μερα καθε μερα και παιρνοντας τα ηρεμιστικα μου προσπαθω να θυμηθω κι εγω την εμπειρια μου απο το μεταπτυχιακο.
Ξεκινωντας, ειχα απογοητευτει γιατι ερχομουν απο εναν ρεμαλοκοσμο (με την καλη εννοια) οπως αυτος του πολυτεχνειου (οχι βεβαια οτι κι εκει δεν εχει κι αλλα φρουτα), και προσγειωθηκα αναμεσα στα business executives του αυριο. Ευτυχως υπηρχαν και αλλοι 4-5 μηχανικοι και κατι νομικο-φαρμακευτικοι εκει γυρω. Και οι δυο κατηγοριες φυσικα κοιταζαν η μια την αλλη με απορια, οι μεν future executives ειχαν επιπροσθετα και εντονο ανταγωνισμο στο βλεμμα τους, οι δε μηχανικοι κατι σαν λιγουρα γιατι 1η φορα στο τμημα που ηταν, οι γυναικες ηταν περισσοτερες απο τους αντρες και περιποιημενες.
Αυτο που μου την εσπαγε ηταν το σχολικο κλιμα που επικρατουσε, ειδικα στις προαναφερθεισες υπαρξεις, οι οποιες σαν καλες μαθητριουλες, κρατουσαν καλογραμμενες τις σημειωσουλες, τα SOS, εβαζαν τα μολυβακια τους και τις γομουλες τους στις κασετινες τους κι εφευγαν σπιτακι. Ειδικοτερα μισουσα αυτες τις κασετινες.
Τελικα ομως υπηρξε συγκλιση και απο τις 2 πλευρες με αποτελεσμα να γινει μια ωραια μεγαλη παρεα (και να προκυψει κι ενα ζευγαρι) που ακομα κραταει (οπως και το ζευγαρι).

Οι στιγμες που μου εμειναν ηταν :
- Οι παρουσιασεις στο τελος των εξαμηνων, σχεδον σε καθε παρουσιαση μου πως καταφερνα και εβαζα μια προταση στο τελος, λιγο πριν την σκαπουλαρω, που παντα στραβοκαθοταν στον διδασκοντα, με αποκορυφωμα να πεταω το ''η παγκοσμια οικονομια βρισκεται σε υφεση'' και με το σχολιο του προφεσορα :'' ποια υφεση παιδι μου, χαος επικρατει στο κεφαλι σου!!!'' κι εγω να μενω με το βλεμμα της σαυρας (παρομοιο με αυτο του μπαμπα-πουλιου στις χαμηλες πτησεις του αρκα)
- Η εκδρομη στο παρισι, τι ηθελα και ειπα οτι μιλουσα γαλλικα, καμια 10αρια ατομα κρεμοταν πισω μου και εγω εκανα τις συνεννοησεις, πολλες φορες με νοηματα φυσικα και με ακατανοητα επιφωνηματα στα γαλλικα για να μη νομιζουν και οι αλλοι οτι δεν τα μιλαμε..
Το πιο αστειο ηταν οταν ζητουσα νερο που ειχα μαθει πλεον το 'une carafe d'eau' και το d'eau το προφερα δυνατα με γουρλωμενα ματια καρφωνοντας τον σερβιτορο ο οποιος τρομαζε. Αλλο αστειο οταν ειχαμε μαζευτει 20 ατομα σε ενα δωματιο πινοντας κρασια και φωναζοντας, κι εγω καθομουν διπλα στο παραθυρο και ξαφνικα μου ρχεται ενας κουβας νερο στη μουρη μαζι με ενα 'σκαστε' στα γαλλικα
- Οι ανεκδιηγητοι πραγματικα καθηγητες, περιπτωση Α, καθηγητης σκουνταει καρεκλα ενω μας διηγειται για συναδελφο-φιλο του ο οποιος ειναι πλεον εγκλειστος (!) και γυριζει προς την καρεκλα και ζητα συγνωμη, περιπτωση Β, καθηγητης ειναι μεγιστος τσιπης (το λεω ακομα κι εγω), ομολογει οτι παραγγελνει οδοντοκρεμες και χαρτι υγειας σε κουτες απεξω, και εντοπιζεται να προβαρει παντελονι σε μαγαζι με νεωτερισμους 1χ1 στην ευελπιδων παρεα με τον διδακτορικο του, περιπτωση Γ, καθηγητης μας ανοιγεται και με συγκινηση αλλα και μισος μας εξιστορει πως η ιδεα για τα starbucks ηταν αρχικα δικη του αλλα την εκλεψαν