Ο ηλιος εδυε αργα.. Η θεα του ηλιοβασιλεματος απο την βεραντα του 4ου που εμεναν ηταν μαγευτικη.. Αυτη ατενιζε τα χρωματα στα συννεφα ακουμπωντας με τα δαχτυλα το κρυσταλλο.. Τον ειδε στην αδυναμη αντανακλαση στο τζαμι να ερχεται πισω της.. Την αγκαλιασε ζεστα κλεινοντας τα χερια της χωρις να μιλησει.. Κοιτουσαν και οι δυο μακρια, μεσα στην ηρεμια της σιωπης.. Ξαφνου, αυτη γυρναει, πιανει το δαχτυλο του με το χερι της χαμογελωντας και τον τραβαει, περπαταει αναλαφρα και θηλυκα, διασχιζει το σαλονι με τον μεγαλο πρασινο καναπε, περναει πλαι απ'το διαχωριστικο τοιχακι και φτανουν στην κουζινα..
''Εχω ετοιμασει καφε και θελω να τον μοιραστουμε'' του ειπε..
Σταθηκαν αντικρυστα, πολυ κοντα, και επιασαν την κουπα μαζι και οι δυο και την εφεραν αναμεσα στα προσωπα τους που ελαμπαν απο ερωτα..
Εσκυψε να δοκιμασει πρωτος.. Πινει μια μεγαλη γουλια και.... σπλαχτς!!! Ο καφες του βγηκε απ το στομα και την μυτη ψεκαζοντας το ταιρι του.. Το προσωπο της τωρα ελαμπε απο τις μικρες σταγονιτσες καφε-φουντουκι.. ''Αγαπη μου, αλατι εβαλες στον καφε??''.. Αυτη αυθορμητα τον χαστουκιζει μα γρηγορα επανερχεται.. ''Το σουφλε, να παρει ο διαολος, ζαχαρη του εβαλα και θα χει ψηθει τωρα, βγαλτο απ το φουρνο!''.. Αυτος, βαζοντας το σαγονι στη θεση του, ανοιγει βιαστικα τον φουρνο και πιανει σφιχτα το ταψι που καιει καθως το σουφλε ηθελε ψησιμο στους 200.. Την κοιταζει στα ματια σπαραχτικα για 2 δευτερολεπτα κρατωντας το ταψι, ιδρωνει και δακρυζει στιγμιαια και εχοντας μαρκαριστει για παντα με το σημα της tefal, ουρλιαζει και το πεταει ψηλα στον αερα.. Το κοιταζουν και οι δυο να διαγραφει την πορεια του και να προσγειωνεται στο κεφαλι της.. Με το μαλλι ζαχαρωμενο και α λα κρεμ στεκεται ακινητη, βγαζει το λιωμενο τυρακι απο τα αυτια της και το δοκιμαζει (ιου) και ακουει τις σκαλες..
Εδω κολλησα -κ πεινασα κιολας γμτ, ιου-, μου λειπει το φιναλε
skip to main |
skip to sidebar
ΝΥΧΤΕΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΣΑΥΡΕΣ
15 comments:
θα στο γραψω εγω το φινάλε (ΑΝ ΘΕΣ) αλλα θα περιέχει τις λέξεις Βατερλώ , τσιπούρα , ΑΒΒ)
Σοβαρά τώρα
Διακρίνω εναν ανεπαίσθητο ρομαντισμό στην αρχή και μια συνέχεια στυλ Monty Pythons ?
(10/10 O ΒΑΘΜΟΣ)
Έχω χάσει κάτι; Ταψί τεφάλ έχετε ξανακούσει; Διότι εγώ νομίζα οτι μόνο τηγάνια τέτοια υπάρχουν...Επίσης, αμα το έπιασε ενω αυτό ήταν στους 200, τα αεροπλανικά κόλπα μάλλον τα έκανε και ένα κομμάτι δέρματος απο τις παλάμες του, μαζί με το ταψί (μπλιιιιιιιχ τι ωραία που τα λεω). Αλλά θα μου πεις, αφού ήταν αντικολλητικό...σωστό. Επιιιισης, ο καφές να υποθέσω οτι ήταν φίλτρου (ωραίος ο 'φουντούκι' αλλά εγώ τον ανακατεύω με λίγο απλό, μου μυρίζει πολύ ρε παιδί μου σκέτο το φουντούκι). Το φινάλε γιατί λείπει; Μια χαρά το βρίσκω έτσι
(κι αφού τελείωσα το παραλήρημα, ας πάω να γράψω και τίποτα διότι το αφεντικό περιμένει εναγωνίως mail μου - τα πιάσαμε τα λεφτά μας τώρα)
Είσαι πολύ πεζός τύπος!Μου χάλασες όλη τη ρομαντζάδα!!!Αφού δεν την έχεσε κιόλας την κοπέλα πάλι καλά!!
:p
germanos, μερσι, νομιζω οτι εισαι ο πλεον καταλληλος..
α και απο παρατηρητικοτητα σκιζεις :D
proserpina, συναδελφε μου αρεσει η αναλυση σου, το τεφαλ δεν ητο τυχαιο!κι εγω ετσι τον πινω (τον φουντουκι)
blogaki, αυτη φταιει και το αλατι!
ΑΧχαχαχα πολύ γέλιο λέμε, άνετα θα έγραφες διαφημιστικά!!
blogaki (Αφού δεν την έχεσε κιόλας την κοπέλα πάλι καλά).
Κάτσε ακόμα δεν φάγανε... περίμενε το φινάλε..(πω αισχρός..)
Αντί για αλάτι έβαλα στο φαγητό μου ζάχαρη, ρεζίλι γίνηκα μεμιάς κι όλοι με λένε άχαρη!
Τη συνέχεια του ποστ προτείνω να την γράψεις ακούγοντας το κομματάκι (ξέρεις εσύ)... να έχουμε και θέμα...........!!!
proserpina κ εγώ έτσι πίνω τον καφέ φουντούκι!
Σπύρο, εμ... καλά που χάλασες όλη το ρομαντζάδα γιατί δεν αντεχότανε. Τη συνέχεια κ γω μπορώ να στη γράψω, αλλά με πρόλαβε ο [germanos], δε πειράζει.
Τελικά δεν ήταν ανάγκη να γράψεις ποστ... ούτε φινάλε είχες... τσ τσ τσ "με το ζόρι παντριά δε γίνεται" :P
@narita
Ιιιιιιου!!!
Σίχαμα!! :p
narita, ευγε, εξαιρετικα σιχαμενο φιναλε :P
pieta, λες? λες...? αχμμμ... (το σκεφτηκα κι εγω οταν το εγραφα..)
joan, γραψε κι εσυ, μπορεις! με αποθαρρυνεις παλι
Δε θέλει φινάλε.
Μια χαρά τελειώνει κι έτσι!
0:)
aggele, με το σουφλε περμαναντ να την αφησουμε λες ωρε? κατσε να δοκιμασω κι εγω αυτο που κανεις... 0:)
αχαχαχαχαχα απλά θεός... προσκυνάω... αχαχαχαχα
πάλι? άμα δε σου πω εγώ τα κακά ποιος θα στα πει; καμιά ξένη; :P
Τι συγκινητικό... Πραγματικά μου έκοψε την ανάσα η ρομαντική σου αφήγηση... (έλα, κόψε κάτι!) Έχεις σκεφτεί να γράψεις για τα ΒΙΠΕΡ Νόρα?? :P Συνέχισε σε παρακαλώ, το κοινό σου αγωνιά!!! :)
it is, μπορεις να σηκωθεις τωρα!
joan, ελα ντε... γι αυτο σε εχουμε!:b
georgia, η συνεχεια επι της οθονης..:D
Post a Comment