ΜΒΑ ΟΠΑ

Βλεπω τον αγαπημενο μου αδελφουλη να συνεχιζει να αραζει ολη μερα καθε μερα και παιρνοντας τα ηρεμιστικα μου προσπαθω να θυμηθω κι εγω την εμπειρια μου απο το μεταπτυχιακο.
Ξεκινωντας, ειχα απογοητευτει γιατι ερχομουν απο εναν ρεμαλοκοσμο (με την καλη εννοια) οπως αυτος του πολυτεχνειου (οχι βεβαια οτι κι εκει δεν εχει κι αλλα φρουτα), και προσγειωθηκα αναμεσα στα business executives του αυριο. Ευτυχως υπηρχαν και αλλοι 4-5 μηχανικοι και κατι νομικο-φαρμακευτικοι εκει γυρω. Και οι δυο κατηγοριες φυσικα κοιταζαν η μια την αλλη με απορια, οι μεν future executives ειχαν επιπροσθετα και εντονο ανταγωνισμο στο βλεμμα τους, οι δε μηχανικοι κατι σαν λιγουρα γιατι 1η φορα στο τμημα που ηταν, οι γυναικες ηταν περισσοτερες απο τους αντρες και περιποιημενες.
Αυτο που μου την εσπαγε ηταν το σχολικο κλιμα που επικρατουσε, ειδικα στις προαναφερθεισες υπαρξεις, οι οποιες σαν καλες μαθητριουλες, κρατουσαν καλογραμμενες τις σημειωσουλες, τα SOS, εβαζαν τα μολυβακια τους και τις γομουλες τους στις κασετινες τους κι εφευγαν σπιτακι. Ειδικοτερα μισουσα αυτες τις κασετινες.
Τελικα ομως υπηρξε συγκλιση και απο τις 2 πλευρες με αποτελεσμα να γινει μια ωραια μεγαλη παρεα (και να προκυψει κι ενα ζευγαρι) που ακομα κραταει (οπως και το ζευγαρι).

Οι στιγμες που μου εμειναν ηταν :
- Οι παρουσιασεις στο τελος των εξαμηνων, σχεδον σε καθε παρουσιαση μου πως καταφερνα και εβαζα μια προταση στο τελος, λιγο πριν την σκαπουλαρω, που παντα στραβοκαθοταν στον διδασκοντα, με αποκορυφωμα να πεταω το ''η παγκοσμια οικονομια βρισκεται σε υφεση'' και με το σχολιο του προφεσορα :'' ποια υφεση παιδι μου, χαος επικρατει στο κεφαλι σου!!!'' κι εγω να μενω με το βλεμμα της σαυρας (παρομοιο με αυτο του μπαμπα-πουλιου στις χαμηλες πτησεις του αρκα)
- Η εκδρομη στο παρισι, τι ηθελα και ειπα οτι μιλουσα γαλλικα, καμια 10αρια ατομα κρεμοταν πισω μου και εγω εκανα τις συνεννοησεις, πολλες φορες με νοηματα φυσικα και με ακατανοητα επιφωνηματα στα γαλλικα για να μη νομιζουν και οι αλλοι οτι δεν τα μιλαμε..
Το πιο αστειο ηταν οταν ζητουσα νερο που ειχα μαθει πλεον το 'une carafe d'eau' και το d'eau το προφερα δυνατα με γουρλωμενα ματια καρφωνοντας τον σερβιτορο ο οποιος τρομαζε. Αλλο αστειο οταν ειχαμε μαζευτει 20 ατομα σε ενα δωματιο πινοντας κρασια και φωναζοντας, κι εγω καθομουν διπλα στο παραθυρο και ξαφνικα μου ρχεται ενας κουβας νερο στη μουρη μαζι με ενα 'σκαστε' στα γαλλικα
- Οι ανεκδιηγητοι πραγματικα καθηγητες, περιπτωση Α, καθηγητης σκουνταει καρεκλα ενω μας διηγειται για συναδελφο-φιλο του ο οποιος ειναι πλεον εγκλειστος (!) και γυριζει προς την καρεκλα και ζητα συγνωμη, περιπτωση Β, καθηγητης ειναι μεγιστος τσιπης (το λεω ακομα κι εγω), ομολογει οτι παραγγελνει οδοντοκρεμες και χαρτι υγειας σε κουτες απεξω, και εντοπιζεται να προβαρει παντελονι σε μαγαζι με νεωτερισμους 1χ1 στην ευελπιδων παρεα με τον διδακτορικο του, περιπτωση Γ, καθηγητης μας ανοιγεται και με συγκινηση αλλα και μισος μας εξιστορει πως η ιδεα για τα starbucks ηταν αρχικα δικη του αλλα την εκλεψαν