Friday, November 05, 2010

Hi και σε σενα!




Ειχε καιρο να με χαιρετησει και με θυμηθηκε τα ξημερωματα!
2 ωρες και αρκετες μοναδες μετα, i was still high..
Με εκανε να απορησω με τον εαυτο μου, γιατι καποια χρονια πριν, ημουν στα "χαι μου" για αρκετους μηνες νον-στοπ και αναρωτιεμαι πως το αντεχα.. Τελικα αντεχουμε πολλα περισσοτερα απ οσα νομιζουμε?

3 comments:

roundel said...

Και εδώ πάει η κλασική ατάκα από το ανέκδοτο: "Θεέ μου μη μου δώσεις όσα μπορώ να αντέξω!"

Πάντως αυτό το σκέφτομαι και γω μερικές φορές, πωςάντεχατότε με εξωφρενικά ζάχαρα, πριν ανακαλύψω ότι έχω διαβήτη!

Το καλό είναι ότι όταν ξέρεις τι πρέπει να κάνεις, δε χρειάζεται πια να αντέχεις γιατί ήδη το έχεις αντιμετωπίσει...

Καλημέρα βρυκολακάκι

Unknown said...

Όλο και κάποια αμαρτία
θα έκανες το βράδυ ε;;;
Από το να ξέχασες να κάνεις κάτι
εώς το να θυμήθηκες να κάνεις πολλά!!!
Πάντως πιστεύω οτί μαζί με τις δοκιμασίες που μας έρχονται,μας έρχεται και η κατάλληλη δύναμη να τις αντιμετωπίσουμε.
Φαντάζομαι έστρωσες τώρα...
HIGH!!!!!!

Spyros said...

roundel, εγω τοτε και ηξερα και δεν το εκανα.. τι να πεις :)

jtv, οτι την εκανα την αμαρτια την εκανα, αλλα πιστευα οτι ηταν μικροτερη! Δυσκολευτηκα να στρωσω παντως... High Five