Πιο σοβαρο απ οτι νομιζουμε

Caught in the middle

Αγαπητοι αναγνωστες, βρισκομεθα στην μεση της εβδομαδος, τα πραγματα ειναι πολυ ζορικα διοτι εχθες ειχαμε βγει με τους κολλητους για μπυρες στο στεκι, δηλαδη guiness, οποτε σημερις στην δουλεια δεν την επαλευα, οποτε ειπα να βγω μετα για μπυρα να ξεσκασω (μηπως μπαινω σε φαυλο κυκλο οεο?). Το θεμα ειναι οτι στην ευρυτερη περιοχη μοναστηρακιου-ψυρριου εχουν σκασει μαγαζακια ακρως ενδιαφεροντα, ειδικα σε οτι αφορα την μουσικη, κι ε γ ω δ ε ν το ηξερα! Κατα τα αλλα ολα καλα, εχθες πριν τις μαυρες, ειχα παει και σε ενα ιντερβιου στην αγ. παρασκευη, σε γνωστη συμβουλευτικη απανω απο την πιτσα χατ, στο καπακι μετα την δουλεια. Επειδης δεν ηθελα να σκασω μυτη με σουπερ κυριλε ντυσιμο στην δουλεια και να με παρουν πρεφα για το τι σχεδιαζω μετα (ο προισταμενος) η να με πειραζουν χαριτωμενα (οι αγαπητοι συναδελφοι/φισσες), αναγκαστηκα και πακεταρα ενα σακακι+πουκαμισακι στο αμαξι και παρκαροντας στην αγ.παρασκευη το επαιξα λιγο σουπερμαν και αλλαξα επιτοπου, μηπως να γινω escape artist? Τεσπα, αφου με εστησαν και στην συνεντευξη και τζαμπα ετρεχα στην μεσογειων τελικα, η τυπισα που με συνεντευξιασε αποδειχθηκε εξπερ Interviewer και δε περιμενα και κατι αλλο για να πω την αληθεια απο τη στιγμη που η θεση/αγγελια αναφεροταν σε στελεχος..αναζητησης στελεχων οεο! (2ος φαυλος κυκλος). Με λιγα λογια επρεπε να δειξω οτι παιρνω καλες συνεντευξεις χαχα. Με στριμωχνει λοιπον απο την αρχη κι εγω την παταω ωσαν ψαρουκλα, γιατι της λεω οτι δυνατο μου σημειο ειναι οτι ψυχολογω γρηγορα κι επιτυχως τους ανθρωπους-τα στελεχη ντε- και ΕΚΜΑΙΕΥΩ αυτα που θελω να μαθω (επρεπε να το πω ετσι ο μλκς?). Τι ηταν και το πα, αμεσως μου λεει 'ΟΚ ΛΟΙΠΟΝ ΣΠΥΡΟ (μιλουσαμε στον ενικο) ΘΑ ΨΥΧΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΜΕΝΑ ΤΩΡΑ' 'δηλαδη?' της λεω εγω,'πως θα το κανω αυτο οεο?' και αρχισε να μου περιγραφει το cv της, ειναι η ΜΑΡΙΑ, εχει τελειωσει ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΧΟΛΗ, εχει κανει ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΣΤΕΡ, ειναι ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ (μου δειξε και βερα χαχα λετε να ταν κι αυτο στο κολπο?) και μου λεει 'κανε μου ερωτησεις' με ενα προκλητικο υφος (κακο αγορι). Αρχισα λοιπον κι εγω να μπαινω στο πετσι του νεου μου ρολου και να την ρωταω και να την ξαναρωταω και να σου την στριμωχνω και ΜΟΥ ΠΕΤΑΕΙ 'ΚΑΛΑ ΑΣ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΤΩΡΑ' (ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΧΑΡΩΩΩ). Τεσπα. Στο τελος κιολας με ρωταει ποσα παιρνω στην δουλεια μου τωρα, λεω εγω ΤΟΣΑ, μου λεει 'και ποσα θες να σου δινουμε εμεις αν σε παρουμε', λεω εγω ΝΑ ΤΟΣΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, και μου πεταει με ενα χαζοαστειο υφος ' παντως να ξερεις οτι εκει που εισαι τωρα πολλα παιρνεις' (μουχαχαχαχα) 'ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ' της λεω και καπου εκει τελειωσαμε. Ε μετα απο αυτο πανε και 2 guiness.

Cheers!

Dead

Ειμαι πτωμα πτωμα πτωμα. Δε παει αλλο πως το λενε..

Ευτυχως που με σωνει η παρασκευη. Ποτε δεν ενιωθα ξανα τοσο κουρασμενος για τοσο μεγαλο διαστημα, ουτε καν σε καποια απο τις απειρες εξεταστικες. Για να αρχισω σιγα σιγα να αποκαλυπτομαι κιολας, σας ομιλει καποιος που στο σχολειο δε κουραστηκε σχεδον καθολου και τα καταφερνε πολυ ανετα, στο πολυτεχνειο δε κουραστηκε γιατι βαριοταν, δεν τα καταφερνε πολυ ανετα αλλα οποτε ειχε ορεξη (σπανια) διαβαζε λιγο και περνουσε τα μαθηματα :p και ετσι τελειωσε (ημμυ παρακαλω) και στο μεταπτυχιακο απλα εδινε οσο χρειαζοταν (προσπαθεια αλλα και λεφτα γιατι δε πηγε σε κανα τζαμπα μεταπτυχιακο παρακαλω:p). Ειδατε πως το εφερα απο δω και απο κει, ηθελα να με λυπηθειτε στην αρχη και μετα σας πλασαρα τον εαυτο μου, οπως μας ελεγαν να κανουμε και στο ΜΒΑ-ΟΠΑ.

Anyway, αυτη η κουραση λοιπον, για να επανερθω, και καλα, στο θεμα δε με αφησε χθες να απολαυσω και τριτο ποτο στο εντζο. Αλλα και τα 2 πρωτα καλα ηταν. Cheers!

Office posting 2

Βρηκα χρονο αναμεσα στα μιτινγκς της ημερας και ποσταρω, ολε. Καθως μεγαλωνει το δικτυο της εταιρειας, μεγαλωνει και το πηξιμο που τρωει ο σχεδιαστης του :p και ετσι σιγα σιγα αρχιζω να μην την παλευω... Προχθες μαλιστα ειχα δει και ονειρο με τον προισταμενο μου, ελεος.

Το θέμα ειναι οτι αν και εχει αρχιζει να με κουραζει αρκετα το ωραριο και η ολη φαση της δουλειας, καταλαβαινω οτι αρκετα ειχα ρεμαλεψει ως τα 27 μου ως φοιτητης (εκανα πνευματικη εργασια ομως, δε μπορειτε να πειτε), και το οτι βγαζω τα δικα μου λεφτα και οτι μου περισσευουν και αρκετα δε με χαλαει καθολου. Σκεφτειτε οτι για καποιον 27-28χρονο η αλλαγη ειναι μεγαλη. Αυτα, πα να ετοιμασω ενα παουερποιντ!

Office posting

Πρωτο ποστ απο το γραφειο. Ακομα ο πολυς ο κοσμος δεν εχει πλακωσει, αλλα μεχρι να εχω τελειωσει το ποστ αυτο θα χουν σκασει μυτη οι περισσοτεροι.. Αρχιζει και με ποναει ο λαιμος και πρεπει να προσεχω για να μην την πατησω. Πολυ πηξιμο τις τελευταιες βδομαδες, οι οποιες μου φαινονται ολες ιδιες και απαραλλαχτες, αυτο ειναι κακο ή ιδεα μου ειναι ?? Ολη τη βδομαδα κινουμαι μηχανικα περιμενοντας το σου κου, το οποιο περναει entelos fast forward.

Καθημερινες αντε κανας καφες το απογευμα, αντε καμια μπυριτσα νωρις, ή αντε κανα εκτακτο οπως το αποψινο που θα παω enzzo de cuba, δε ξερω ακριβως για ποιο λογο...

Το μπλογκ εντωμεταξυ μου φαινεται ψιλοχαζο (το δικο μου εννοω, οχι γενικα) αν και το χω ξαναπει αυτο.. παρατηρησα επισης καπως καθυστερημενα βεβαια :p οτι δεν εχω πει και τιποτα πληροφοριακο για μενα, οχι οτι με ρωτησε και κανεις κι εγω αμα δε με ρωτανε δυσκολα λεω, αλλα θα το κανω μιας και στο νετ 'ολοι γινομαστε διαφορετικοι χαρακτηρες' :pp

Πα να κανω κανα χαμομηλι και μετα δουλεια..:(

Monday moments

Πήγα να γράψω πως πέρασα την μέρα μου σήμερα αλλά το μετάνιωσα, μου φαίνονται τόσο βλακείες αυτά, όπως και τα προηγούμενα posts μου !! Το μόνο αξιοπερίεργο της ημέρας είναι ότι όσο περίμενα την κολλητή απ΄το μεταπτυχιακό στο Μοναστηράκι, παρατηρούσα πολύ κόσμο ως συνήθως, μεταξύ αυτών και μια μικρούλα 20-χρονη :p και μόλις ήρθε η φίλη της δώσανε 3 οχι πεταχτα φιλια στο στομα και μετα την φιλουσε και στον ωμο και εφυγαν, i felt strangely happy :P

Τελικα νομιζω ειναι κακο να χεις διαβασει τοσα πολλα μπλογκς πριν αρχισεις να γραφεις, νιωθω για καποιον προφανως χαζο λογο οτι γραφω μπουρδες ενω δε θα πρεπε (οχι γιατι δε γραφω μπουρδες αλλα γιατι δε πειραζει και να γραφω!)

Επειδη ομως δεν ειμαι και κανας χτεσινος στο νετ, ατςςςς, δε ψαρωνω και σκοπευω να συνεχισω, yeeeeh. Μαλιστα σημερα ειχα και το 1ο μου σχολιακι απο την isobel της οποιας δηλωνω μεγαλος φαν και πρεπει να το επισημανω, ηταν σαν να μου δωκε αυτογραφο !! Αυτα λοιπον, αυριο δυσκολη μερα, δουλεια+ιδιαιτερο, οποτε au revoir.

Lost

Πέρασαν 4 μέρες και να'μαι πάλι...

Δεν ήταν εύκολες... όχι σε σχέση με την δουλειά, που είχα αναφέρει (έκανα τον κινέζο στο γραφείο, δεν με ζήτησε και κανένας οπότε οκ...)


Είναι κάτι πιο προσωπικό που με βασανίζει...ενα θέμα για το οποίο θα ήθελα να ξέρω τις γνώμες πολλών αλλά έχω ζητήσει πολύ λίγων.. γι'αυτό και δεν θα το αναφέρω και εδώ.. εξάλλου για την ώρα δεν το διαβαζει και κανένας ! Είναι περίεργο, είναι σαν να γράφω στον εαυτό μου. Ξέρω σε ποιο θέμα αναφέρομαι κι όμως γράφω σαν να είναι μυστικό.

Anyway, αν και σε bad mood, ελπίζω να μην εγκαταλείψω από τώρα το blogaki.

Take care.