Βρηκα χρονο αναμεσα στα μιτινγκς της ημερας και ποσταρω, ολε. Καθως μεγαλωνει το δικτυο της εταιρειας, μεγαλωνει και το πηξιμο που τρωει ο σχεδιαστης του :p και ετσι σιγα σιγα αρχιζω να μην την παλευω... Προχθες μαλιστα ειχα δει και ονειρο με τον προισταμενο μου, ελεος.
Το θέμα ειναι οτι αν και εχει αρχιζει να με κουραζει αρκετα το ωραριο και η ολη φαση της δουλειας, καταλαβαινω οτι αρκετα ειχα ρεμαλεψει ως τα 27 μου ως φοιτητης (εκανα πνευματικη εργασια ομως, δε μπορειτε να πειτε), και το οτι βγαζω τα δικα μου λεφτα και οτι μου περισσευουν και αρκετα δε με χαλαει καθολου. Σκεφτειτε οτι για καποιον 27-28χρονο η αλλαγη ειναι μεγαλη. Αυτα, πα να ετοιμασω ενα παουερποιντ!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment