Weekend report

Πως τα καταφερα και αυτο το σαββατοκυριακο και ξενυχτησα... Και νομιζα οτι μου ειχαν τελειωσει οι αντοχες και πανε αυτα πια κλπ κλπ.. Αλλα φευ! Μαλλον ηταν κατι προσωρινο και ο παλιος καλος καιρος επιστρεφει (και επειδη παρακατω θα αναφερθω σε μπουζουκια, δεν εννοω ΑΥΤΑ παλιο καλο καιρο). Ειπα κι εγω! Μπηκαμε στο συστημα και αυτο ηταν ? Μπααα....

Εχουμε και λεμε... Παρασκευη απογευμα ειπα να ξαπλωσω να κοιμηθω για να αντεξω για το βραδυ. Να σημειωσω οτι σπανια κοιμαμαι μεσημερι ή απογευμα, αντε να το χω κανει 5-6 φορες στην ενηλικη ζωη μου. Οσο και αν νυσταζω. Και το αποφευγω για πολλους λογους, ο κυριοτερος ειναι οτι ξυπναω παντα με ενα κεφαλι τουμπανο και περιφερομαι σαν ζομπι για 2 μερες μετα. Ο δευτερος ειναι οτι στανταρ θα ξυπνησω στο ενδιαμεσο και θα νομιζω οτι ειναι πρωι. Και φυσικα το ιδιο επαθα και τωρα εις διπλουν, την 1η ξυπναω, βλεπω οτι ειναι 7 και κατι, ΠΕΤΑΓΟΜΑΙ πανω ετοιμος να φτιαξω τον πρωινο καφε...*doing*, την 2η ξυπναω, βλεπω οτι ειναι νυχτα και σκεφτομαι, ωραια ακομα να ξημερωσει εχω ακομα υπνο..

Αφου τελικα τα καταφερα, συνειδητοποιησα τι μερα και τι ωρα ειναι, και αφου πηρα την δοση καφεινης, ξεκινησα για εξω... Με εναν φιλο και μια ασχετη παρεα, ειχα δεσμευθει να παω στην ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ. Γνωστο liv-αδικο, στη Βουλιαγμενης πλεον. Εγω δεν ειχα παει σε αυτο, ειχα παει σε μια αρχιτεκτονικη στα ιλισια προσφατα προσπαθωντας ματαια να ξανανιωσω φοιτητης, αλλα το μονο που ενιωσα τελικα ηταν πολυ κρυο μιας και δεν ειχαν αναψει και την θερμανση, κοτζαμ μαγαζι! Εμαθα επισης οτι το μαγαζι στα ιλισια ουδεμια σχεση εχει με την original αρχιτεκτονικη, ευτυχως και σε οτι αφορα την θερμανση του χωρου..Ροκακια, ελληνικα και ξενα, κυριως παλια, λιγα εντεχνα (ευτυχως) αστειακια.. Για να πω την αληθεια αυτο το σταδιο το περασα αλλα...το αφησα πισω. Δεν με χαλασε βεβαια γιατι το κλιμα ηταν αρκετα ζεστο, η μπαντα ειχε καλη επαφη με το κοινο, το ουισκι ηταν ακριβως μπροστα μου και αλλα τετοια καλα... Εντυπωση μου εκανε ενας τυπακος που τραγουδουσε, ειχε ιδια φωνη (ολοιδια λεμε ομως) με του αλκ. ιωαννιδη.

Και ετσι φτανει το αμαρτωλο σαββατο... Ηξερα απο πριν τι θα ακολουθησει αλλα ομολογω οτι στο τελος μου επεσε βαρυ. Γενεθλια λοιπον η κολλητη απο το μεταπτυχιακο, και μαντεψε-που-θα-σας-παω να διασκεδασετε...! Pista live, oh yes... Με τις πιστες δεν εχω προβλημα.. γιατι ετσι κι αλλιως δε πηγαινω :P Αλλα οποτε παω με καλη παρεα το γυρναω εντελως στο χαβαλε και καπως παλευεται η ολη φαση.. Παμε λοιπον στην CARAMELA, ενα Β' διαλογης σκυλαδικο στη Συγγρου. Οι κεντρικοι (καλα την λεω την λεξη?) τραγουδιστες ειναι παντελως αγνωστοι σε μενα, τον εναν δεν τον θυμαμαι καν, η αοιδος εχει το φοβερο ονομα ΘΕΛΞΗ.. στο μαγαζι να μην πεφτει καρφιτσα, στην αρχη να ειναι οι super agnostoi μικρο-τραγουδιστες με τα ασχετα κομματια και διασκευες, τοσες πολλες λουλουδουδες που να κινουνται συνεχεια, αυτο δεν το ειχα ξαναδει, ετσι ειναι παντου? Το παιρνω λοιπον αναγκαστικα στον χαβαλε, κουβεντουλα, κλπ, ηταν και αστειο το θεαμα στη σκηνη πως να το κανουμε :P βγαινει μετα απο λιγο και ο ξανθος αγγελος με το φοβερο ονομα... wow.. το ομολογω, την χαζευα..
Απο κει και περα δε θυμαμαι και πολλα πραγματα, βγηκε και ο φιρμας, και για 2 ωρες ολοι ηταν μεσα στο κεφι και την τρελη χαρα.. απορω δηλαδη.. εγω πλεον δεν ακουγα μουσικη η κατι αλλο ωραιο.. ακουγα φασαρια. Και επειδη η κατασταση εφτανε στο απροχωρητο χαιρετησα και την εκανα με ελαφρα... το κρεβατι παραδεισος μετα :)
Κι εκτοτε χαλαρα πραγματα.. ερχεται η αδεια μουυυυ....cheers :D

Office posting 3

Αν και δεν το συνηθιζω, γιατι συνηθως γινεται ενας πανικος στο γραφειο, σημερα θα ποσταρω απο εδω, λειπει ο προισταμενος και το χουμε ριξει ολοι στη κουβεντα και στο σερφαρισμα.

28 και 1 μερα (η αλλιως 29 οπως μου λενε, γιατι λεει ετσι τους ελεγα κι εγω, μα ακου κακια τωρα, μαλλον επειδη ζηλευουν :P) και οπως καθε χρονο τετοια μερα, κανω μια μικρουλα ανασκοπηση ζωης και παραλληλα τα βλεπω σαν μια 'καινουρια αρχη'. Ενας -προσκαιρος οπως αποδεικνυεται καθε φορα- ενθουσιασμος για ολα οσα θελω να κανω, για σχεσεις που θελω να αναθερμανω, για περαιτερω ψαξιμο, σε επαγγελματικα, δραστηριοτητες, κλπ. Οχι οτι ειναι κατι κακο, νομιζω οτι καλο κανει τελικα, θα ηθελα ομως να περνουσε και στο σταδιο της υλοποιησης αλλα ποτε δε γινεται. Μου αρεσει αρκετα ομως, γιατι γενικα ειμαι αυτης της λειτουργιας, να εχω καποια δεδομενα, κατι σαν back up και μετα να προχωρω παραπερα. Ετσι και τωρα βλεπω τι εχω κανει, τι εχω πετυχει, τα συμμαζευω και τα καταχωρω, εχω το backup των 28 χρονων και συνεχιζω... (δεν το εκφραζω μαλλον και με το καλυτερο τροπο αλλα anyway..)

Βλεπω και το blog, οτι εχω γραψει. Σιγουρα ειμαι αρκετα διαφορετικος απ οτι δειχνω εδω μεσα, η μηπως οχι? Ποια ειναι η πραγματικοτητα : Η εικονα που δινουμε στην κανονικη -τυπικη πολλες φορες- συμπεριφορα μας out there, ή οι σκεψεις που γραφουμε εδω ή στο ημερολογιο του μυαλου μας? Καποιος που θα διαβασει αυτες τις σκεψεις μας ξερει πολυ καλα ή ξερει κατι ψευτικο?
Οπως και να χει, τα ποστ μεχρι και σημερα μπαινουν στο backup :)

Stuck

Δυσκολη μερα η σημερινη...

- Εξοδος με κολλητους/η οπου συγκεντρωθηκαμε ολοι μαζι μετα απο πολυ καιρο (δηλαδη επρεπε να κερασω για να μαζευτουμε? :PP) και πολυ το χαρηκα :) γιατι μας εχει φαει ολους η δουλεια νομιζω. Δεν μπορεσαμε να παμε στο στεκι #1 που παραμενει κλειστο για καποιους λογους και ετσι καταληξαμε στο #2. Μεζεδες, πολυ κρασι και ρακομελα και πολυ γελιο... Nice nice! Αλλα ολα αυτα το πρωι...θανατοςςςς

- Το ξενυχτι πηγε αρκετα αργα (αν και ξεκινησε αρκετα νωρις) και κοιμηθηκα ελαχιστα

- Κρυωσα

- Στην δουλεια επικρατουσε ενας πανικος και εγω ημουν in the middle of it..ειμαι παγιδευμενος στο δικτυο να παρει!!

- Με την απεργια, επρεπε να παρω αμαξι και στους δρομους γινοταν...#@$@# (φωτο απο κατεχακη απανω!)

Τι, θελετε κι αλλα?? Εχει και το χειροτερο...:P

Αυριο γερναω κι αλλο :(((

Photo-bloggin'

Μ αρεσει πολυ να παρατηρω ανθρωπους και πραγματα στο δρομο (ειμαι πολυ παρατηρητικος τυπος, σας το ειπα?:P) και σημερα προσεξα τα εξης :

A) Αν το δω απο την καταλληλη γωνια, μερικες φορες οταν ειμαι στο μετρο ξεχνιεμαι και νομιζω οτι ειμαι σε space shuttle (καποιος θελει επειγοντως διακοπες)

Β) Ανακαλυψα ενα φοβερο μαγαζακι στην Ερμου, οχι στον πεζοδρομο, αλλα πιο κατω προς θησειο, που εχει απιστευτες μινιατουρες (μαλλον οχι μινιατουρες γιατι δεν ειναι κ πολυ μικρες!) και μοντελα, φιγουρες καρτουν, ταινιες κλπ. Τα περισσοτερα απο αυτα βεβαια εχουν και φοβερες τιμες, στυλ 500ευρω το ενα! Ποιος θα μου κανει δωρο αυτα τα χριστουγεννα?

Lines...

Ατακες που (ναι) εχω πει :

''Αν με καθε χτυπο της καρδιας μου για σενα επεφτε και ενα αστερι, ο ουρανος θα αδειαζε σε μια νυχτα'' (ΕΠΙΑΣΕ!)

''Η γη γυριζει γυρω απο τον εαυτο της γιατι ο ηλιος ψαχνει να φωτισει το ωραιοτερο λουλουδι, εσενα'' (Απαντηση: Και γιατι η γη γυριζει και γυρω απο τον ηλιο? Um.... (ΔΕΝ ΕΠΙΑΣΕ)

''If love's a ghost, then i am haunted'' (καλα αυτο δεν ειναι δικο μου, το ομολογω, τα 2 παραπανω ομως τα μελισταλαΧτα ειναι) (Στα 3 sec που χρειαστηκε να μεταφρασω τι σημαινει haunted χαθηκε η μαγεια, στο τσακ ΔΕΝ ΕΠΙΑΣΕ)

Feel free to use :P

Υπογλυκαιμικο post #1

Οι υπογλυκαιμιες με ξυπνανε. Και δεν εννοω μονο κυριολεκτικα, γιατι το κανουν και αυτο (ευτυχως). Εννοω οτι ανεβαζουν την αδρεναλινη, σπανε την μονοτονια, μα κυριως μου θυμιζουν τι ειναι πραγματικα σημαντικο στη ζωη -για μενα-, και πως το συνειδητοποιει κανεις αυτο ειτε απο τετοιους μικρους συναγερμους, ειτε απο καποια μεγαλη μεταβαση στη ζωη του, πχ απο υγιης σε αρρωστος, απο ευκαταστατος σε ζορισμενος, και τα αντιστροφα αυτων. Λεπτομερειες περι υπογλυκαιμιων και της υπολοιπης ιστοριας σε επομενο ποστ :)

Πως μπορει ο καθενας να δει τι ειναι σημαντικο για αυτον? Απο μονος του? Να ψαξει συνειδητα? Ή μονο αν 'παθει΄ θα μαθει? Βαρυ το ποστ σημερα! Ειμαι της 2ης αποψης, και γι αυτο νομιζω οτι εχω βρει πολυ λιγα μεχρι τωρα..:/

Club 22

Καλη εβδομαδα σε ολους...:)

Το saturday night out μου πηγα στο παλιο καλο στεκι, που πλεον εχει αλλαξει χωρο, αλλα και κοσμο, μουσικη, ατμοσφαιρα! Club22 που δυστυχως δε γεμισε καν, ισα ισα ηταν αρκετα αδειο, και μου φανηκε αρκετα ψυχρο σε σχεση με το πως ηταν πριν 3-4 χρονια..
Ειχαμε βγει και τα μαχιμα αρσενικα και ειχε αρκετη πλακα παντως..μεχρι ενα σημειο.. γιατι μετα ξεχωριζουν τα καμακια απο τους ντροπαλους πλην ευαισθητους (c est moi) και η βραδια για καποιους αποκτα ενδιαφερον, για αλλους βαρεμαρα, πολλα ποτα και χαζεμα της barwoman..Καποιες επιλογες στη μουσικη ηταν σουπερ παντως!
Δεν εχει πλακα να ειμαι απο μικρος, εντελως αντι-χορευτικος-μη-με-τραβατε-δε-χορευω τυπος, και το τραγουδι που μου φτιαχνει αμεσως την διαθεση και με κανει να θελω να το κουνησω να λεγεται I dont feel like dancing?! Scissor Sisters!
Και καποια κλασικα στυλ rythm is a dancer της ηλικιας μας ε και η διαθεση δεν επεφτε οσο και αν τα females δεν μιλουσαν με εμενα αλλα με τους αλλους..
Ειναι να μην κανεις και καλη αρχη ομως.. Πηγα να γνωρισω μια, με ρωταει τι σπουδασα, της λεω μηχανικος, μου λεει που τελειωσες, της λεω κι εγω το ουφο 'πολυτεχνειο', οχι 'που' με ξαναρωταει, της λεω 'μετσοβιο', ... σε ποια πολη εννοω μου λεει.... α, της λεω, αθηνα.... end of conversation, σορυ δεν το επιασα, με περασε για ψωνιο or sthing? Νομιζω οτι καποιος η το εχει μεσα του η δεν το εχει, σε αυτο το παιχνιδι του φλερτ,κλπ. Νο?
Τεσπα... σοβαρα προβληματα θα μου πεις τωρα ειναι αυτα..:p

Post-it!

Αυτο το ποστ ειναι αφιερωμενο στα μαγικά χαρτάκια που με συνοδευουν σε καθε στιγμη της ζωης μου για αρκετα χρονια.
Η αρχη εγινε γυρω στα 16 μου, οταν και μου εφεραν για δωρο ενα απο αυτα τα φοβερα σετακια γραφειου, που ειχε ασορτι στυλο, γομα, filofax, ατζεντα, και φυσικα πολλα μικρα ασπρα τετραγωνα χαρτακια. Ξεκινησα λοιπον να σημειωνω δειλα δειλα διαφορα χαζοπραγματα στυλ να παρω αυτο το παιχνιδι για το Pc, να γραψω εκεινη την κασετα, να ξυριστω (ημουν 16!). Οπως καταλαβαινετε, οταν στα χαρτακια εβρισκε κανεις σημειωσεις ''Πρεπει να πω στην Φανη οτι μου αρεσει, διορια μεχρι τον Απριλη!'' , δεν υπηρχε αντιρρηση οτι ειχαν εισβαλει για παντα σε καθετι που με απασχολουσε.Συνεχισα σημειωνοντας απο τις πιο μικρες εκκρεμοτητες που ειχα, ραντεβου, πραγματα που ειχα δανεισει και δανειζομουν, τραγουδια και cd που επρεπε να βρω, ταινιες να δω, μεχρι καθετι εσωτερικο, απωθημενο, μεγαλο και μικρο, ανεφικτο και ανεκπληρωτο, στοχους, ονειρα, αναβληθεντες αποφασεις.. μεχρι και σημερα. Ως φαν της οργανωσης, ταξης και κατηγοριοποιησης, επεβαλα το καθεστως μου και στα χαρτακια. Υπαρχουν μεγαλα (σε σημειωματαριο) που περιεχουν τα πιο σοβαρα, διαχρονικα, μακροπροθεσμα ζητηματα, και τα μικροτερα για την everyday life :p Μου διωχνει το αγχος οταν καθομαι κατω και σημειωνω κατι, οταν ανα περιοδους καθομαι και κανω revision ειδικα στα μεγαλα. Μηπως ειμαι τρελος? :p Αναρωτιεμαι αν το κανει και κανενας αλλος σε τοσο αρρωστημενο βαθμο..
Αυριο εχουμε meeting και μαλλον πρεπει να φορεσω πουκαμισο.. damn. Αφηστε τον μηχανικο στην λετσαρια και στην ησυχια του.

Οι φιλοι μου με φωναζουν χταποδι..

Καλα τους δικαιολογω...

...οπως και αν το δεις...

...its kinda freaky...

Long time, no see...

Ποπο, ποσο καιρος παει που εχω να μπλογκαρω... ενας μηνας και βαλε.. το σκεφτομαι τοσο καιρο, και τελικα σημερα το πηρα αποφαση. Λοιπον αγαπητοι αναγνωστες, im back in town, και εχω να σας ανακοινωσω οτι ολο αυτο το διαστημα δεν εγινε και κατι το συγκλονιστικο.. Τα σημαντικοτερα ειναι τα εξης :


H etairia μου εξαγοραστηκεεεεε... ναι λοιπον ειμαστε πουλημενοι! Οχι με την κακη εννοια.. Τωρα αν αυτο ειναι καλο η κακο, μονο αυτος που μας αγορασε το ξερει.. Δουλευουμε πλεον εμμεσα φορ mother Russia..! Εγω ομως στο μεταξυ πηγα ενα ταξιδακι.. οχι επαγγελματικο, μην ακουω βλακειες... αναψυχης! Που? Στο amsterdaaaammm! :) Και για να μην παει ο νους σας στο πονηρο, το μονο που εκανα ηταν απολυτα φυσικο, καθολα νομιμο, και ακρως χαλαρωτικο.. και δεν ηταν σεξ, αρα το βρηκατε.


Να πουμε ομως και 2 λογια για το αμστερνταμ, αν και βαριεμαι απιστευτα να περιγραφω μερη που εχω παει.. Φοβερη πολη, παλια γραφικα κτιρια, μεταμοντερνα αρχιτεκτονικη, πολυ πρασινο, πολλα καναλια, λιγα αυτοκινητα, πολλααα ποδηλατα, πολλοι τουριστες, πολλα φαγαδικα, πολλα κοφι σοπς, πολυ χαλαροι ρυθμοι, πολυ ωραιες γυναικες (αμα κανουν ολη μερα ποδηλατο..), και γενικα multi culti κοσμος. Δε με χαλουσε να εμενα εκει, λες να ξαναρχισω να ψαχνω για ολλανδια ?


Η πλακα ειναι οτι πριν φυγω για ολλανδια, οπου και μολις ειχε μαθευτει το νεο για την εξαγορα στην δουλεια, και τα πηγαδακια εδιναν και επαιρναν για το ποιος θα παρει ποδι, κλπ.. Γυριζοντας λοιπον, παω δευτερα δουλεια, παω να ανοιξω με την καρτα και ακουγεται αυτος ο χαρακτηριστικος ηχος αρνησης 'τρωω πορτα'' που ειχε παλια και στο τηλεπαιχνιδι Κοντρες (τι θυμηθηκα τωρα!). Ομολογω οτι αυτο που σκεφτομουν σαν αστειο για μια (μονο!:p) στιγμη με τρομαξε, αλλα τελικα ηταν απλα μια γενικη βλαβη στο συστημα με τις καρτες..ουφφφ...
Παμε παρακατω.. Κατα τα αλλα οπως τα ξερετε, που δε ξερετε τιποτα δηλαδη, αλλα εν ολιγοις δουλεια-σπιτι-σπιτι-δουλεια.. Α ναι!
Καπου μεσα σε αυτη τη συναρπαστικη περιοδο πηγα και στην οφθαλμιατρο για το ετησιο τσεκ απ, να δω αν τα ματακια μου τα μπλε ειναι στην γνωστη τελεια κατασταση.. 6 ωρα εκλεισα ραντεβου, η ωρα ειχε παει 8, και το σκηνικο ηταν εγω να περιμενω επ απειρον σε μια αιθουσα με λιγες καρεκλες-καναπεδες και πολυ κοσμο, πολλους παπουδες και γιαγιαδες που εβλεπαν DEAL και σηριαλ.. what an endless night that was...εφυγα τυφλωμενος απο τα κολληρια κατα τις 10 (!) ακουγοντας καθε ειδους σχολιο για το οτιδηποτε, μεσα απο το point of view της 3ης ηλικιας...
Και 2 εικονες της καθημερινοτητας μου...take care

Πιο σοβαρο απ οτι νομιζουμε

Caught in the middle

Αγαπητοι αναγνωστες, βρισκομεθα στην μεση της εβδομαδος, τα πραγματα ειναι πολυ ζορικα διοτι εχθες ειχαμε βγει με τους κολλητους για μπυρες στο στεκι, δηλαδη guiness, οποτε σημερις στην δουλεια δεν την επαλευα, οποτε ειπα να βγω μετα για μπυρα να ξεσκασω (μηπως μπαινω σε φαυλο κυκλο οεο?). Το θεμα ειναι οτι στην ευρυτερη περιοχη μοναστηρακιου-ψυρριου εχουν σκασει μαγαζακια ακρως ενδιαφεροντα, ειδικα σε οτι αφορα την μουσικη, κι ε γ ω δ ε ν το ηξερα! Κατα τα αλλα ολα καλα, εχθες πριν τις μαυρες, ειχα παει και σε ενα ιντερβιου στην αγ. παρασκευη, σε γνωστη συμβουλευτικη απανω απο την πιτσα χατ, στο καπακι μετα την δουλεια. Επειδης δεν ηθελα να σκασω μυτη με σουπερ κυριλε ντυσιμο στην δουλεια και να με παρουν πρεφα για το τι σχεδιαζω μετα (ο προισταμενος) η να με πειραζουν χαριτωμενα (οι αγαπητοι συναδελφοι/φισσες), αναγκαστηκα και πακεταρα ενα σακακι+πουκαμισακι στο αμαξι και παρκαροντας στην αγ.παρασκευη το επαιξα λιγο σουπερμαν και αλλαξα επιτοπου, μηπως να γινω escape artist? Τεσπα, αφου με εστησαν και στην συνεντευξη και τζαμπα ετρεχα στην μεσογειων τελικα, η τυπισα που με συνεντευξιασε αποδειχθηκε εξπερ Interviewer και δε περιμενα και κατι αλλο για να πω την αληθεια απο τη στιγμη που η θεση/αγγελια αναφεροταν σε στελεχος..αναζητησης στελεχων οεο! (2ος φαυλος κυκλος). Με λιγα λογια επρεπε να δειξω οτι παιρνω καλες συνεντευξεις χαχα. Με στριμωχνει λοιπον απο την αρχη κι εγω την παταω ωσαν ψαρουκλα, γιατι της λεω οτι δυνατο μου σημειο ειναι οτι ψυχολογω γρηγορα κι επιτυχως τους ανθρωπους-τα στελεχη ντε- και ΕΚΜΑΙΕΥΩ αυτα που θελω να μαθω (επρεπε να το πω ετσι ο μλκς?). Τι ηταν και το πα, αμεσως μου λεει 'ΟΚ ΛΟΙΠΟΝ ΣΠΥΡΟ (μιλουσαμε στον ενικο) ΘΑ ΨΥΧΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΕΜΕΝΑ ΤΩΡΑ' 'δηλαδη?' της λεω εγω,'πως θα το κανω αυτο οεο?' και αρχισε να μου περιγραφει το cv της, ειναι η ΜΑΡΙΑ, εχει τελειωσει ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΧΟΛΗ, εχει κανει ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΣΤΕΡ, ειναι ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ (μου δειξε και βερα χαχα λετε να ταν κι αυτο στο κολπο?) και μου λεει 'κανε μου ερωτησεις' με ενα προκλητικο υφος (κακο αγορι). Αρχισα λοιπον κι εγω να μπαινω στο πετσι του νεου μου ρολου και να την ρωταω και να την ξαναρωταω και να σου την στριμωχνω και ΜΟΥ ΠΕΤΑΕΙ 'ΚΑΛΑ ΑΣ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΤΩΡΑ' (ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΧΑΡΩΩΩ). Τεσπα. Στο τελος κιολας με ρωταει ποσα παιρνω στην δουλεια μου τωρα, λεω εγω ΤΟΣΑ, μου λεει 'και ποσα θες να σου δινουμε εμεις αν σε παρουμε', λεω εγω ΝΑ ΤΟΣΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, και μου πεταει με ενα χαζοαστειο υφος ' παντως να ξερεις οτι εκει που εισαι τωρα πολλα παιρνεις' (μουχαχαχαχα) 'ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ' της λεω και καπου εκει τελειωσαμε. Ε μετα απο αυτο πανε και 2 guiness.

Cheers!

Dead

Ειμαι πτωμα πτωμα πτωμα. Δε παει αλλο πως το λενε..

Ευτυχως που με σωνει η παρασκευη. Ποτε δεν ενιωθα ξανα τοσο κουρασμενος για τοσο μεγαλο διαστημα, ουτε καν σε καποια απο τις απειρες εξεταστικες. Για να αρχισω σιγα σιγα να αποκαλυπτομαι κιολας, σας ομιλει καποιος που στο σχολειο δε κουραστηκε σχεδον καθολου και τα καταφερνε πολυ ανετα, στο πολυτεχνειο δε κουραστηκε γιατι βαριοταν, δεν τα καταφερνε πολυ ανετα αλλα οποτε ειχε ορεξη (σπανια) διαβαζε λιγο και περνουσε τα μαθηματα :p και ετσι τελειωσε (ημμυ παρακαλω) και στο μεταπτυχιακο απλα εδινε οσο χρειαζοταν (προσπαθεια αλλα και λεφτα γιατι δε πηγε σε κανα τζαμπα μεταπτυχιακο παρακαλω:p). Ειδατε πως το εφερα απο δω και απο κει, ηθελα να με λυπηθειτε στην αρχη και μετα σας πλασαρα τον εαυτο μου, οπως μας ελεγαν να κανουμε και στο ΜΒΑ-ΟΠΑ.

Anyway, αυτη η κουραση λοιπον, για να επανερθω, και καλα, στο θεμα δε με αφησε χθες να απολαυσω και τριτο ποτο στο εντζο. Αλλα και τα 2 πρωτα καλα ηταν. Cheers!

Office posting 2

Βρηκα χρονο αναμεσα στα μιτινγκς της ημερας και ποσταρω, ολε. Καθως μεγαλωνει το δικτυο της εταιρειας, μεγαλωνει και το πηξιμο που τρωει ο σχεδιαστης του :p και ετσι σιγα σιγα αρχιζω να μην την παλευω... Προχθες μαλιστα ειχα δει και ονειρο με τον προισταμενο μου, ελεος.

Το θέμα ειναι οτι αν και εχει αρχιζει να με κουραζει αρκετα το ωραριο και η ολη φαση της δουλειας, καταλαβαινω οτι αρκετα ειχα ρεμαλεψει ως τα 27 μου ως φοιτητης (εκανα πνευματικη εργασια ομως, δε μπορειτε να πειτε), και το οτι βγαζω τα δικα μου λεφτα και οτι μου περισσευουν και αρκετα δε με χαλαει καθολου. Σκεφτειτε οτι για καποιον 27-28χρονο η αλλαγη ειναι μεγαλη. Αυτα, πα να ετοιμασω ενα παουερποιντ!

Office posting

Πρωτο ποστ απο το γραφειο. Ακομα ο πολυς ο κοσμος δεν εχει πλακωσει, αλλα μεχρι να εχω τελειωσει το ποστ αυτο θα χουν σκασει μυτη οι περισσοτεροι.. Αρχιζει και με ποναει ο λαιμος και πρεπει να προσεχω για να μην την πατησω. Πολυ πηξιμο τις τελευταιες βδομαδες, οι οποιες μου φαινονται ολες ιδιες και απαραλλαχτες, αυτο ειναι κακο ή ιδεα μου ειναι ?? Ολη τη βδομαδα κινουμαι μηχανικα περιμενοντας το σου κου, το οποιο περναει entelos fast forward.

Καθημερινες αντε κανας καφες το απογευμα, αντε καμια μπυριτσα νωρις, ή αντε κανα εκτακτο οπως το αποψινο που θα παω enzzo de cuba, δε ξερω ακριβως για ποιο λογο...

Το μπλογκ εντωμεταξυ μου φαινεται ψιλοχαζο (το δικο μου εννοω, οχι γενικα) αν και το χω ξαναπει αυτο.. παρατηρησα επισης καπως καθυστερημενα βεβαια :p οτι δεν εχω πει και τιποτα πληροφοριακο για μενα, οχι οτι με ρωτησε και κανεις κι εγω αμα δε με ρωτανε δυσκολα λεω, αλλα θα το κανω μιας και στο νετ 'ολοι γινομαστε διαφορετικοι χαρακτηρες' :pp

Πα να κανω κανα χαμομηλι και μετα δουλεια..:(

Monday moments

Πήγα να γράψω πως πέρασα την μέρα μου σήμερα αλλά το μετάνιωσα, μου φαίνονται τόσο βλακείες αυτά, όπως και τα προηγούμενα posts μου !! Το μόνο αξιοπερίεργο της ημέρας είναι ότι όσο περίμενα την κολλητή απ΄το μεταπτυχιακό στο Μοναστηράκι, παρατηρούσα πολύ κόσμο ως συνήθως, μεταξύ αυτών και μια μικρούλα 20-χρονη :p και μόλις ήρθε η φίλη της δώσανε 3 οχι πεταχτα φιλια στο στομα και μετα την φιλουσε και στον ωμο και εφυγαν, i felt strangely happy :P

Τελικα νομιζω ειναι κακο να χεις διαβασει τοσα πολλα μπλογκς πριν αρχισεις να γραφεις, νιωθω για καποιον προφανως χαζο λογο οτι γραφω μπουρδες ενω δε θα πρεπε (οχι γιατι δε γραφω μπουρδες αλλα γιατι δε πειραζει και να γραφω!)

Επειδη ομως δεν ειμαι και κανας χτεσινος στο νετ, ατςςςς, δε ψαρωνω και σκοπευω να συνεχισω, yeeeeh. Μαλιστα σημερα ειχα και το 1ο μου σχολιακι απο την isobel της οποιας δηλωνω μεγαλος φαν και πρεπει να το επισημανω, ηταν σαν να μου δωκε αυτογραφο !! Αυτα λοιπον, αυριο δυσκολη μερα, δουλεια+ιδιαιτερο, οποτε au revoir.

Lost

Πέρασαν 4 μέρες και να'μαι πάλι...

Δεν ήταν εύκολες... όχι σε σχέση με την δουλειά, που είχα αναφέρει (έκανα τον κινέζο στο γραφείο, δεν με ζήτησε και κανένας οπότε οκ...)


Είναι κάτι πιο προσωπικό που με βασανίζει...ενα θέμα για το οποίο θα ήθελα να ξέρω τις γνώμες πολλών αλλά έχω ζητήσει πολύ λίγων.. γι'αυτό και δεν θα το αναφέρω και εδώ.. εξάλλου για την ώρα δεν το διαβαζει και κανένας ! Είναι περίεργο, είναι σαν να γράφω στον εαυτό μου. Ξέρω σε ποιο θέμα αναφέρομαι κι όμως γράφω σαν να είναι μυστικό.

Anyway, αν και σε bad mood, ελπίζω να μην εγκαταλείψω από τώρα το blogaki.

Take care.

Κάτι τρέχει (?)

Φεύγω απ΄τη δουλειά στις 5 κάθε μέρα (σπάνια έχω κάτσει παραπάνω, ως δελτιούχος δεν δικαούμαι υπερωρίες εξάλλου!).

Ακόμα πιο σπάνια βλέπω στο κινητό μου κλήση από το γραφείο όταν δεν δουλεύω (μετά τις 5 δηλαδή). Νομίζω ότι με έχει πάρει ο προϊστάμενος μου 1-2 φορές ως τώρα, στους 7 μήνες που εργάζομαι.

Σήμερα είχα μια κλήση στις 18.40, δεν είχα μαζί μου το κινητό όταν με πήραν. Το περίεργο όμως ήταν ότι δεν με έπαιρνε ο προϊστάμενος ή κάποιος άλλος από τον ημιόροφο, αλλά το νούμερο ήταν από την γραμματεία του 1ου, την γραμματεία γενικής διεύθυνσης!!(1η σταγόνα ιδρώτα). Εννοείται πως τέτοια ώρα η γραμματέας την έχει κάνει, και γενικά τέτοιες ώρες στο γραφείο είναι μόνο υψηλά ιστάμενα στελέχη, και σε εκείνον τον ότοφο συγκεκριμένα ο γενικός διευθυντής!(2η σταγόνα, πλιτς).

Τι τρέχει?? Ποιος μπορεί να με έπαιρνε?? Και κυρίως για ποιο λόγο??
Σκέφτομαι πολλά, στάζουν και οι τελευταίες σταγόνες ιδρώτα! Από την άλλη σκέφτομαι ότι αν έχω κάνει κάτι χοντρό θα επέμεναν. Αν πάλι κάποιος είναι δυσαρεστημένος από μένα και θέλει να μου μεταφέρει κάποιο μήνυμα (πλιτς!) θα το έκανε από κοντά.

Μ'έχει φάει η αγωνία όμως! Τι θα γίνει άραγε αύριο? :(

Routine

7.00 (δύσκολο) ξύπνημα.
7.15 σηκώνομαι.
7.20 μέτρηση, i call the shot και α) τρώω καλό breakfast, φτιάχνω καφέ με τον δικό μου ξεχωριστό και ανάποδο τρόπο or β) αντίστροφα.
7.45 σταματάω να βλέπω νετ και πλένω την μούρη μου και την μασέλα μου.
7.50 ντύνομαι σε λιγότερο από ένα λεπτό και γεμίζω το τσαντάκι του προηγούμενου ποστ με τα απαραίτητα αξεσουάρ (τιγκάρει!).
8.00 φεύγω. Είμαι στο αμάξι. Ανοίγω ράδιο.

Άλλη μια μέρα ξεκίνησε...

Intro

Πρώτο post (και παντοτινό)!


Μετά από μήνες ανάγνωσης και δισταγμού, το πρώτο μου ποστάκι είναι γεγονός... χαιρετώ την κοινότητα λοιπόν..! Ελπίζω να καταφέρω να διατηρήσω το blog ζωντανό... Ακόμα δεν έχω ιδέα τι χαρακτήρα θα έχει.. φαντάζομαι ότι θα 'φτιάξει' χαρακτήρα από μόνο του... παραθέτω και την πρώτη φωτογραφία..(χμ αν μπορεσω τελικα).. περισσότερες λεπτομέρειες στο επόμενο....

cheers!