Μπιζνες

Ειχαμε βγει με τους κολλητους τις προαλλες και αφου αναλυσαμε οσα λεν οι αντρες μεταξυ τους, το ριξαμε και στο επαγγελματικο. The fact is οτι ολοι εχουμε πηξει με τα ωραρια, τους προισταμενους, τις μ@λ@κιες, το αγχος.
Το θεμα ηταν : Υπαρχει κατι που μπορουμε να κανουμε μονοι μας ή συνεταιρικα, κατι εξυπνο και πιασαρικο σαν ιδεα, επιχειρηση, κατι που να μπορουν βεβαια να το συλλαβουν οι εγκεφαλοι μας, να ειναι υλοποιησιμο, να μη μας αγχωνει, να μας κανει αφεντικα του εαυτου μας (βασικο) και να μας αποφερει τα απαραιτητα (η και πολλαααα παραπανω :b) φραγκα?
Ελπιζω να μη σκεφτομαι πολυ ιμπεριαλιστικα ή καπιταλιστικα (αν και νομιζω οτι το κανω ως ενα σημειο). Μου αρεσει πολυ οταν το φαντασιωνομαι (!) γιατι
α) εχω ψιλοχοντροπηξει στη δουλεια τους τελευταιους μηνες και χωρις αντικρυσμα
β) αν πετυχει θα ειναι κατι προσωπικο ή ακομα καλύτερα παρειστικο
γ) θα εχει πλακα

Εγω συλλογιστηκα το εξης : στην Ελλαδα καθετι καινουριο ερχεται τελευταιο, σε σχεση με τις υπολοιπες ανεπτυγμενες χωρες, αρα μια καλη κινηση θα ηταν να copiareis κατι που θα δεις εξω οτι δουλευει καλα και να το ξεκινησεις δειλα δειλα εδω.
Οχι και πολυ δημιουργικο, το παραδεχομαι (και ειδικα απο τη στιγμη που η δημιουργικοτητα που χρειαζεται ειναι αυτο που μ αρεσει στο ολο σκεπτικο) but its a start.
Το χετε σκεφτει ποτε? Πειτε μου τις τρελες ιδεες σας να σας τις κλεψω :p